KRONIKA roku szkolnego 2018/2019 gdy byliśmy klasą 1C

Wyruszamy…

Nowa szkoła, nowi koledzy, nowa Pani … Wszystko, co nowe ciekawi, rozbudza wyobraźnię, ale i niesie nutkę niepewności. Dlatego z bijącym sercem usiedliśmy w ławkach i rozpoczęliśmy szkolną wędrówkę. Mamy piękne tornistry, książki, pióra i zeszyty, w których będziemy uczyć się pisać literki. Po kilku dniach w szkole jesteśmy pewni, że każdy dzień będzie przygodą i radością z odkrywania kolejnych tajemnic. Nie zabraknie nam również czasu na zabawę i wycieczki. Nauczymy się zgodnie współpracować, szanować siebie nawzajem i przestrzegać zasad, ustalonych już pierwszego dnia.

W tym miejscu będziemy opisywać nasze szkolne przygody. Zapraszamy!

Pierwsza wyprawa z Robaczkiem - Podglądaczkiem

Celem naszej wyprawy było obserwowanie przyrody. W przygodzie towarzyszył nam Robaczek-Podglądaczek. Ze szkoły wyruszyliśmy wyposażeni we własnoręcznie wykonane lunety oraz lupy.

Kiedy dotarliśmy do parku otrzymaliśmy pierwsze zadanie - mieliśmy odpowiedzieć na pytanie, czym jest przyroda. W wyniku dyskusji doszliśmy do wniosku, że przyrodą jest wszystko, co stworzyła natura. Wiemy też, czym są „przyroda ożywiona” i „nieożywiona” oraz „wytwory działalności człowieka”. Następne zadanie polegało na znalezieniu miejsca, gdzie rosną różne rośliny - drzewa, krzewy, kwiaty, trawa. Udało nam się szybko odnaleźć doskonały obiekt do obserwacji. Wszyscy zgodziliśmy się, że w to miejsce chętnie będziemy powracać w najbliższym czasie. Nazwaliśmy je Tajemniczym Zakątkiem.

Aby wykonać kolejne zadanie należało szeroko otworzyć oczy i nadstawić uszu. Pomocne miały się też okazać przyniesione lunety i lupy. Usłyszeliśmy szum drzew. Słychać było przepiękny śpiew ptaków, które dzięki ciszy udało nam się wyłowić wzrokiem na konarach drzew. Pod krzewami pracowicie krzątały się mrówki.

Swoje zadania wykonaliśmy z przyjemnością i bardzo sprawnie, dlatego mogliśmy spędzić czas na zabawie na placu zabaw. Zadowoleni wracaliśmy do szkoły. Podczas zajęć w sali na wyciętych kształtach naszych stóp wykonaliśmy rysunki ilustrujące nasze spostrzeżenia.

Do zakątka w parku będziemy wracać cały rok. Ciekawe, co będzie się tam działo późną jesienią, zimą i wiosną?

„Czy nadeszła już jesień? - czyli kolejna wyprawa z Robaczkiem - Podglądaczkiem”

Robaczek-Podglądaczek na dobre zadomowił się w naszej klasie. Swój czas dzieli pomiędzy nas a klasę 1a. Na początku października wybraliśmy się z nim na kolejną wyprawę do parku. Po przybyciu na miejsce szybko pobiegliśmy do naszego Tajemniczego Zakątka, aby sprawdzić, czy coś się tam zmieniło. To niesamowite - byliśmy tu zaledwie dwa tygodnie temu, a nasz zakątek przeszedł niezwykłą przemianę.

Okazało się, że i tu zamieszkała już jesień. Liście drzew i krzewów zaczęły zmieniać kolory, część z nich pokryła trawnik. Pogoda była przepiękna - wiał lekki wietrzyk, a żółte liście drzew złociły się w słońcu. Teraz wiemy, skąd wzięło się powiedzenie „złota polska jesień”. Warto korzystać z jej uroków, cieszyć się ostatnimi ciepłymi promieniami słońca, naładować energię, zanim nadejdzie jesienna słota. Ciekawe, jak nasz zakątek będzie wyglądał późną jesienią, zimą oraz wiosną? Na pewno to sprawdzimy!

Dzień Chłopaka

Jesienią obchodzimy Dzień Chłopaka. Choć jesteśmy razem dopiero miesiąc, doskonale wiemy, co cieszy i raduje naszych wspaniałych kolegów: piłka nożna! Każdego dnia, podczas długiej przerwy, nasi mali Panowie biegną na szkolne boisko i kopią piłkę, by jak najszybciej znalazła się w bramce przeciwników. Nasi chłopcy marzyli o klasowej piłce. Postanowiłyśmy zrobić im niespodziankę. Chłopcy dostali od nas wymarzoną piłkę. Byli bardzo szczęśliwi i od razu poszli ją wypróbować na boisku. To jeszcze nie wszytko! Przygotowałyśmy dla chłopców laurki i bransoletki, a potem zaprosiłyśmy ich na seans filmowy. Naszą salę zmieniłyśmy w prawdziwe kino, przygotowałyśmy bilety i popcorn, który tak uwielbiają. Mamy nadzieję, że miło spędziliście swój pierwszy Dzień Chłopaka w 1c.

Dzień Sowy

I stało się, nadszedł dzień tak przez nas oczekiwany – Dzień Sowy! Święto naszej szkoły, ale przede wszystkim NASZE święto! Każdy uczeń odbył poważną rozmowę w Sowiej Dziupli, zostając oficjalnie członkiem szkolnej społeczności. Staliśmy się uczniami Gaudium et Studium. To było święto, którego nigdy nie zapomnimy! Sowie mądrości głęboko zapadły nam w pamięć i do dziś rozbrzmiewają w naszych uszach. W tym niesamowitym dniu towarzyszyli nam kochani Rodzice, którzy z dumą spoglądali na nasze uśmiechnięte twarze. Wszyscy zaproszeni goście zwiedzali szkołę, mogli zobaczyć miejsca, w których zdobywamy wiedzę. Aby ten niesamowity dzień pozostał z nami na dłużej, wraz z wychowawcą stworzyliśmy wspólną historię, która będzie częścią drugiego tomu „Opowieści z Gaudium”.

Samogłoski i spółgłoski zadzierają w górę noski.

„Samogłoski i spółgłoski zadzierają w górę noski
Bez nich książki i gazety, nieczytelne są niestety
I ważne żadne akty i kontakty także nie…”

Bardzo chcemy się nauczyć czytać, dlatego głoskujemy, głoskujemy i głoskować nie przestaniemy jeszcze przez długie tygodnie! Na naszych szkolnych ławkach pojawiły się zeszyty w linie i w kratkę, a w rękach trzymamy pióra. Poznajemy już pierwsze literki, piszemy pierwsze wyrazy i czytamy pierwsze zdania. Wyklejamy literki plasteliną, włóczką, gazetami. Okazuje się, że nauka może być zabawą! Pisanie liter podoba nam się coraz bardziej, chociaż chwilami bywa trudno. Czasami to nasze pióro jakby nie chciało nas słuchać: to kreska poniżej linii, to powyżej… Jednak mimo to nasze literki są coraz bardziej kształtne, zaczynają mieścić się w liniach.

W zeszytach w kratkę pojawiły się już pierwsze cyfry. Teraz już nie tylko liczymy, ale potrafimy to zapisać. Świat literek i cyfr jest chyba zaczarowany. Mamy dziesięć cyfr, a będziemy mogli zapisywać mnóstwo liczb, a z liter wyczarujemy wyrazy, a później zdania.

Z niecierpliwością czekamy na moment, kiedy będziemy mogli zapisywać swoje pomysły, wrażenia i marzenia …

Sklep z zabawkami

Nasza tygodniowa karta pracy nosiła tytuł: „Kupujemy, jemy, smakujemy”. Stąd podczas zadania na podsumowanie w piątek zabawiliśmy się w sklep. W każdej z klas wyglądało to trochę inaczej, nie mniej koncepcja przewodnia pozostała wspólna: KUPOWALIŚMY. Robiliśmy to oczywiście na niby, symbolicznie – chodziło o wymianę towaru na pieniądze, trenowanie liczenia, wydawania reszty, ale przede wszystkim o dobrą zabawę. I chyba się udało!

W naszej klasie ustawiliśmy 3 sklepy: papierniczy, zabawkowy oraz księgarnię, no i - zamieniając się na role sprzedającego i kupującego, dokonywaliśmy zakupów. Jako asortymentu używaliśmy prywatnych rzeczy oraz przedmiotów zgromadzonych w klasie. Zabawa była fantastyczna! Pamiętaliśmy o kulturalnym i spokojnym zachowaniu się podczas czekania w kolejce. Każdy z nas wiedział, że w sklepie używa się zwrotów grzecznościowych, takich jak: dzień dobry, do widzenia, dziękuję, poproszę. Po skończonych zakupach podliczaliśmy ile nam zostało pieniędzy. I - jak to w życiu bywa - niektórzy z nas „wyszli na zero” :-).

E jak eksperyment

Ucząc się zapisu wielkiej i małej litery e oraz E, stworzyliśmy pretekst do poeksperymentowania. Bardzo lubimy sprawdzać i testować różne rzeczy, stąd pomysł na … zamknięcie oceanu w butelce. Do jego wykonania potrzebowaliśmy następujących składników:

OCEAN W BUTELCE

1. słoik lub butelka
2. woda
3. olej
4. barwinik/atrament

Do połowy butelki wlaliśmy wodę, następnie zabarwiliśmy ją atramentem. Dzięki temu nabrała piękneko koloru, jak prawdziwy ocean. Następnie dolaliśmy oleju aż po brzeg słoika, porządnie zakręciliśmy i obserwowaliśmy efekt eksperymentu. Po przekręcaniu słoika, w lewo, w prawo i nakrętką w dół, tworzyły się piękne fale, niczym w oceanie. Olej zawsze wypływał na powierzchnię. Zdjęcia nie oddają w pełni uroku tego zjawiska, więc zachęcamy, abyście - kochani Rodzice - spróbowali wykonać taki eksperyment w domu. Jeśli nie macie niebieskiego barwnika, nic nie szkodzi, wystarczy sama woda.

Dlaczego tak się dzieje? Woda i olej to dwie ciecze o różnej gęstości, przez co nie mieszają się ze sobą. Woda jest cięższa, dlatego opada na dno, a olej tworzy górną warstwę.

Wiem co jem...

„… Witaminki, witaminki,
dla chłopczyka i dziewczynki,
wszyscy mamy dziarskie minki,
bo zjadamy witaminki.
Wiśnie i śliwki, ruda marchewka,
grusza, pietruszka i kalarepka,
smaczne porzeczki, słodkie maliny,
to wszystko właśnie są witaminy …”

Postanowiliśmy przyjrzeć się bliżej temu, co jemy. Zapoznaliśmy się z piramidą żywieniową, która pokazuje nam, co i w jakich ilościach powinniśmy jeść:
– produkty zbożowe,
– warzywa i ziemniaki,
– owoce,
– mleko i produkty mleczne,
– mięso, jego przetwory, ryby i jaja,
– tłuszcze,
– nasiona strączkowe i orzechy,
– cukier i słodycze (ich musimy jeść jak najmniej!).

Szukaliśmy informacji o wymienionych produktach i przyklejaliśmy na naszą Piramidę. Powstała kolorowa przypominajka zdrowego żywienia.

Codziennie na nią zerkamy i pamiętamy, czego musimy unikać! Wiemy, co warto jeść i co daje nam siłę do zabawy i nauki.

Nie zapominamy również o aktywności fizycznej – podstawie piramidy zdrowia :-), dlatego codziennie biegamy po boisku szkolnym.

Jemy zdrowo i kolorowo

Śniadanie - to jeden z najważniejszych posiłków dnia. Aby zacząć dobrze dzień, musimy dostarczyć organizmowi odpowiednią dawkę substancji odżywczych i glukozy. Śniadanie dodaje energii i poprawia nastrój na cały dzień.

Dlatego postanowiliśmy wziąć sprawy w swoje ręce i samodzielnie przygotować zdrowe i kolorowe śniadanko, przy okazji opanowując trudną sztukę smarowania pieczywa masłem.

:-)

Ptasia stołówka, czyli jak mądrze dokarmiać ptaki

„Ptaszki”

Zima długa i surowa,
naszym ptaszkom ziarno chowa.

Ptaszki głodne przyfruwają,
i w okienko zaglądają.

Nakarm ptaszki mój kolego,
a tym sprawisz coś dobrego.

Pełny brzuszek to uczyni,
że się ptak nie boi zimy.

Julia Zasuwik

Klasę 1c tworzą uczniowie o dużej wrażliwości, a udowodnili to podczas realizacji projektu „Ptasia stołówka, czyli jak mądrze dokarmiać ptaki.”

Były to dni pełne wrażeń. Poznaliśmy nazwy ptaków, które spotykamy zimą w najbliższym otoczeniu. Dowiedzieliśmy się, jak bez szkody dla ptaków prowadzić zimowe dokarmianie. Nawet sami wykonaliśmy karmniki dla ptaszków, które zimą odwiedzają nasze ogrody lub osiedla. Jesteśmy dumni, gdy latające głodomory odwiedzają nasze podwórko.

Rozwiązywaliśmy również ptasie zagadki, może i wy, kochani Rodzice, spróbujecie je rozwiązać?

Jaki to domek niepotrzebny latem – zimą co dzień karmi zwierzęta skrzydlate?

Lato nam śpiewem umilają – zimą na naszą pomoc czekają.

Czarne pióra ma, czasem miło jest posłuchać – woła: kra, kra, kra.

Kiedy zimą albo w lecie melodyjnie sobie grucha, siedząc na twym parapecie?

Szare małe ptaki – jakie, wiecie sami. Co w zimie i w lecie pozostają z nami?

Brzuszek pękaty, fraczek czerwony, przyleciał do nas z północnej strony.

Na koniec naszego projektu wykonaliśmy kartonowe ptaki. Ale nie ma, co opowiadać, trzeba to zobaczyć! Zapraszamy do obejrzenia zdjęć.

Andrzejki

Andrzejki to czas wróżb i zabaw. Nie mogliśmy tego przegapić! Wzięliśmy udział w zabawie andrzejkowej przygotowanej przez panią Sylwię. Wróżyliśmy sobie przyszłość, biorąc udział w różnych andrzejowych wróżbach. Dowiedzieliśmy się, jakie imiona będą nosić nasi przyszli mężowie i żony :-). A także, że w przyszłym roku nauczymy się wielu ciekawych rzeczy!

Wyprawa do lasu po choinkę

29 listopada, w ramach przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia, nasza klasa wspólnie z klasą 1b, wybrała się na całodzienną wycieczkę do Biskupina. Udaliśmy się do zagrody, gdzie uczestniczyliśmy w warsztatach artystycznych. Tworzyliśmy świąteczne stroiki, piekliśmy pierniki i bułki drożdżowe, śpiewaliśmy pastorałki i oczywiście degustowaliśmy różne potrawy wigilijne. Na stole pojawił się barszcz czerwony z uszkami, kapusta z grzybami, smażona ryba oraz upieczone przez nas pierniki. Na koniec zawitaliśmy do lasu, w okolicach Biskupina i razem z panem leśniczym wybraliśmy choinki do naszych szkolnych sal. Pogoda dopisała, więc spacer po lesie był bardzo przyjemny. Po całym dniu pełnym atrakcji wróciliśmy do szkoły i z niecierpliwością czekamy na kolejne wspólne podróże.

Odyseja Umysłu

Uwielbiamy zajęcia z odysei umysłu! Czekamy na nie z niecierpliwością i ogromną ciekawością. Podzieleni na zespoły - drużyny podejmujemy wyzwania słowne (musimy coś twórczego powiedzieć lub opowiedzieć), manualne (nasze zadanie polega na wykonaniu czegoś kreatywnego przy użyciu podanych przedmiotów) lub słowno-manualne (trzeba coś zrobić i powiedzieć coś na temat tego, co robimy z konkretnymi przedmiotami lub o tych przedmiotach). Brzmi skomplikowanie, ale dla nas to już w zasadzie bułka z masłem!

Najważniejsze – trzymać się zasad:
- współpraca
- zero pomocy z zewnątrz
- co nie jest zabronione, jest dozwolone
- nie ma czegoś takiego jak zły pomysł, może być natomiast pomysł lepszy

Podczas ostatnich zajęć naszym zadaniem było zbudowanie kostki do gier słownych, na wzór Story Cubes. Kostkę wykonaliśmy z pociętych rolek po papierze toaletowym. Na każdej z sześciu jej ścian umieściliśmy obrazki wg własnego pomysłu. Na końcu mogliśmy użyć naszych kostek w praktyce – zagraliśmy z kolegami i koleżankami w opowiadanie kreatywnych historii, do których kolejne pomysły podsuwała nam nasza własna kostka.

„Kochany święty Mikołaju…”

Każdy z nas ma jakieś marzenia – i te wielkie, i te małe. Marzymy o nowych zabawkach, ale i o sprawach, które ukrywają się głęboko w naszych serduszkach.

Zbliżają się święta Bożego Narodzenia, a z nimi oczekiwanie na przybycie świętego Mikołaja, w Wielkopolsce nazywanego Gwiazdorem. Być może on spełni choć niektóre z naszych marzeń?

By mu pomóc, napisaliśmy listy, włożyliśmy do wspólnej koperty, na której pani umieściła adres.

Następnego dnia, zaraz po śniadaniu, ruszyliśmy na pocztę. Niestety, okazało się, że urząd pocztowy będzie otwarty dopiero o 10. Sytuację uratowała Pani Ania z 1b, która podjęła się wysłania wszystkich listów. Dziękujemy, pani Aniu! I czekamy… Kto wie, może nasze marzenia się spełnią?

Długo nie musieliśmy czekać! Święty Mikołaj Nam odpisał! Sami zobaczcie!

Hodowla rzeżuchy

Wiosna tuż-tuż, więc chcąc ją zachęcić do jak najszybszego przyjścia, postanowiliśmy zaprosić do naszej klasy nieco pachnącej, świeżej zieleni. Przynieśliśmy ze sobą miseczki, watę oraz nasiona rzeżuchy. Najpierw zastanowiliśmy się, co jest niezbędne do tego, aby rzeżucha wyrosła. Doszliśmy do wniosku, że musi mieć dostęp do powietrza, światła słonecznego oraz wody. Przystąpiliśmy do przygotowania podłoża. Nasze miseczki wymościliśmy watą, którą podlaliśmy wodą. Następnie całość wysypaliśmy ziarenkami rzeżuchy. Postanowiliśmy dbać o nią, sprawdzając codziennie ilość wody w miseczce – jej brak mógł spowodować, że rzeżucha uschłaby, natomiast nadmiar spowodowałby jej zgnicie. Na drugi dzień dały się zauważyć kiełkujące z nasionek maleńkie korzonki. A już po kilku dniach mogliśmy cieszyć się zapachem i smakiem rzeżuchy, którą zabraliśmy do domów i zajadaliśmy się nią przy świątecznym śniadaniu.

JAK KARNAWAŁ, TO KARNAWAŁ!

W karnawale, w karnawale
zawsze idziemy na bale.
Każde dziecko duże małe,
lubi bale w karnawale.
Można zmienić się w królewnę,
w królewicza można też,
są cyganki, wróżki, żabki,
jest i batman, jest i jeż.

Paskowo-kropkowy szkolny bal za nami. Wszyscy świetnie się bawiliśmy w rytmach rock and rolla. Na balu nie zabrakło postaci z naszych ulubionych bajek. Nogi same nosiły nas w rytm muzyki, bardzo dobrze radziliśmy sobie z różnorodnymi tańcami i zabawami przygotowanymi przez panią Sylwię.

Od dziś nieobce jest nam słowo „karnawał”. Nie możemy się doczekać kolejnego balu.

Kochani Rodzice, sami zobaczcie jak się świetnie bawiliśmy…

FESTIWAL 8 INTELIGENCJI

21 marca, czyli powitanie wiosny, to w naszej szkole radosny festiwalowy dzień. Na scenach rozproszonych po całej szkole można prezentować swoje talenty. Wśród uczniów naszej klasy są: plastycy, sportowcy, muzycy, śpiewacy, matematycy. Dlatego bardzo aktywnie wzięliśmy udział w tym niezapomnianym dniu.

Jestem przyjacielem, mam przyjaciela

W kolejnym tygodniu projektowym zajęliśmy się tematem JESTEM PRZYJACIELEM, MAM PRZYJACIELA. Każdy z nas chciałby mieć przyjaciela, ale czy tak naprawdę wiemy, kim jest przyjaciel, jak go zdobyć i jak nim być? Na te pytania szukaliśmy dpowiedzi podczas tygodnia projektowego. Braliśmy udział w wielu ciekawych zadaniach i zabawach. Próbowaliśmy określić cechy przyjaciela. Nawet udało nam się stworzyć przepis na najlepszego przyjaciela. Byliśmy zgodni co do tego, że prawdziwego przyjaciela cechuje oddanie, lojalność, zaufanie oraz dotrzymywanie słowa. Prawdziwy przyjaciel to ktoś naprawdę cenny w naszym życiu. I aby mieć w życiu przyjaciela, na którego możemy zawsze liczyć, najpierw musimy być dla siebie dobrymi kolegami. Niełatwe, ale niezwykle ciekawe, okazały się zadania, które losowaliśmy. Musieliśmy powiedzieć, jak byśmy zachowali się w trudnej sytuacji, np. gdy dzieje się komuś krzywda. Stworzyliśmy słoiki DOBRYCH MYŚLI. Każdy z nas może sprawić koledze lub koleżance przyjemność i napisać do niej liścik z miłą informacją. Robimy to nawet po skończonym tygodniu projektowym i naprawdę jest to miłe. Przez cały tydzień każdy z nas był również CICHYM PRZYJACIELEM, dzięki tej zabawie przekonaliśmy się, jak ważne są miłe gesty wobec siebie, że czasami wystarczy uśmiech i miłe słowo, aby sprawić przyjemność koledze lub koleżance.

Były to dla nas wszystkich niezwykle cenny tydzień. I choć mamy niewiele lat, to już wiemy, że o prawdziwego przyjaciela jest niezwykle trudno i że o przyjaźń trzeba bardzo dbać.

Zapraszamy do galerii :-)

Dzień Kobiet w 1c

To już drugie wspólne świętowanie w naszej klasie! Okazją był Dzień Kobiet, który dla swoich koleżanek przygotowali chłopcy przy pomocy rodziców. Jakież ogromne było zaskoczenie na twarzach dziewczynek, gdy rano weszły do klasy! Weszły oczywiście przez „magiczny próg” i zobaczyły… nakryty stół oraz swoich kolegów, śpiewających „Sto lat”. Każda dziewczynka otrzymała własnoręcznie wykonaną laurkę i pięknego tulipana. Potem zasiedliśmy do stołów i niczym uczestnicy Masterchefa zabraliśmy się za dekorowanie bez. Mieliśmy do wyboru mnóstwo zdrowych owoców: truskawki, borówki, maliny, banany i mniej zdrowych posypek. Dzisiaj trochę słodkości nam się należy, w końcu to święto naszych koleżanek :-) Rozmawialiśmy ze sobą i dzieliliśmy się wrażeniami. Czas upłynął nam na zabawie i wesołych rozmowach. Chyba długo będziemy go pamiętać i z niecierpliwością czekać na kolejne takie dni.

Kwiecień-plecień

„Kwiecień-plecień, bo przeplata trochę zimy trochę lata” – to kolejne polskie przysłowie obrazujące wiosenną pogodą. Podeszliśmy do niego bardzo dosłownie: przynieśliśmy do szkoły kolorowe sznurówki i zapletliśmy je w warkocze. Kwiecień plecie pory roku, my – sznurowadła.

NOCKA W SZKOLE

Pierwsza nocka w szkole za nami. Czekaliśmy na nią z niecierpliwością już od września. Dla niektórych z nas była to pierwsza nocka poza domem, bez naszych kochanych rodziców.

Rodzice przywieźli nas do pustego budynku „dużej” szkoły, w którym czekali na nas pani Beata i pan Tomasz. W auli urządziliśmy sypialnię – rozłożyliśmy materace i śpiwory. Pan Tomek zaprosił nas do zabawy w podchody. Podzieliliśmy się na dwie grupy. Jedna, na czele z panią Beatką, a druga – z panem Tomkiem. Czuliśmy się bezpiecznie, mimo otaczającej nas ciemności i ciszy. Zaopatrzeni w latarki ruszyliśmy buszować po szkole. Taka okazja może się nie powtórzyć. Do zadań jedną drużynę zaprowadziła zagadka:

Miejsce to domem baniaków, blisko w pomarańczy szafek, gdy Cię boli brzuszek głowa lub gdy szukasz gdzieś przysmaków… tam ukryte są zadania, biegnij by drużynę wspomóc i wykonuj je z radością, a jak nie to sio do domu!

Najważniejsze było to, aby druga grupa nas nie usłyszała, dlatego chodziliśmy po szkole cicho, cichuteńko. Udało się! W ciszy wykonywaliśmy zabawne zadania. Musieliśmy pozamieniać się ubraniami, każdy musiał mieć przynajmniej jedną nieswoją rzecz. Policzyliśmy sowy w gablocie – już teraz wiemy, że jest ich około 80! Wybraliśmy jedną z nich. Stała się bohaterem opowiadania, które wymyśliliśmy. Po podchodach czekała na nas w szkolonej stołówce przepyszna pizza i ciepła herbatka. Najedzeni, umyliśmy zęby i przebraliśmy się w piżamki. Pan Tomasz zaśpiewał kołysankę, która utuliła nas do snu.

Nie możemy się już doczekać, kiedy kolejna nocka w szkole.

Wiosenna rabatka

Ogrodnicy z klasy 1c, do dzieła! Zaprosiliśmy wiosnę do naszych serc i głów, ale także do naszej szkoły i klasy, dlatego wyruszyliśmy na giełdę kwiatową. Każdy z nas kupił samodzielnie dwa kwiatki. Jeden do klasy, aby stworzyć kwiatową rabatkę i upiększyć wejście do naszej małej szkoły. Drugi do naszych domów. Musieliśmy zapamiętać nazwę kupionego wiosennego kwiatka. W naszej klasowej rabatce znalazły się: stokrotki, żonkile, niezapominajki, goździki, hiacynty, dalie, fiołki, bratki. Uzbrojeni w jednorazowe rękawiczki, korytka i ziemię, zabraliśmy się do przesadzania kupionych roślinek.

Oto instrukcja, przesadzania roślinek, którą wspólnie stworzyliśmy:
KROK 1: wysyp ziemię na dno korytka;
KROK 2: lekko podlej ziemię;
KROK 3: ułóż kwiaty na ziemi korzeniami do dołu;
KROK 4: dosyp tyle ziemi, aby przykryć całe korzenie;
KROK 5: dociśnij korzenie do podłoża;
KROK 6: podlej kwiaty;
KROK 7: podziwiaj kolorową rabatkę :-)

Teraz wiosenna rabatka wita nas od pierwszej godziny zajęć.

Tańcowała igła z nitką

Tańcowała igła z nitką

Tańcowała igła z nitką,
Igła - pięknie, nitka - brzydko.
Igła cała jak z igiełki,
Nitce plączą się supełki.
Igła naprzód - nitka za nią:
„Ach, jak cudnie tańczyć z panią!”
Igła biegnie drobnym ściegiem,
A za igłą - nitka biegiem.
Igła górą, nitka bokiem,
Igła zerka jednym okiem,
Sunie zwinna, zręczna, śmigła.
Nitka szepce: „Co za igła!”
Tak ze sobą tańcowały,
Aż uszyły fartuch cały!

Jan Brzechwa

Z okazji zbliżającej się Wielkanocy , w klasie czekała na nas niespodzianka. Nasi kochani Rodzice, kupili nam zestawy do szycia. Samodzielnie mogliśmy uszyć ozdoby wielkanocne, baranki, zajączki, kurczaczki i koszyczki. Dla niektórych zadanie okazało się dosyć trudne, ale nie poddawaliśmy się i dzielnie walczyliśmy z igłami i plączącym się nitkami. W domowym zaciszu dokończyliśmy nasze ozdoby, które stały się wyjątkową dekoracją na naszych świątecznych stołach. Czekamy na kolejne spotkanie z igłą i nitką.

WIOSNO ACH TO TY…

GDZIE JEST WIOSNA

„Wiosna, wiosna już tuż, tuż.
Płaszcz słomiany spada z róż,
Pączki ma już każdy krzak -
To jest wiosny pierwszy znak.
Drugi znak - zielony liść.
Na wycieczkę czas już iść.
Biegać łąką ile tchu,
Szukać wiosny
Tam i tu.
Złotych blasków
Chyba sto
Wpadło na
Strumyka dno
Żaby budzą się ze snu.
- gdzie jest wiosna?
A, już tu.
W każdej bruździe,
Koleinie,
Jakaś strużka
Wody płynie,
Wszędzie ćwierka jakiś ptak -
To jest też
Wiosenny znak
Na podwórku
Już hałasy,
Wszystkie dzieci
Grają w klasy.
A jak grają?
Zobacz, jak
To jest wiosny
Piąty znak.
Takich znaków
jest ze dwieście.
W każdym mieście
Patrz uważnie
Tu i tam,
To je znajdziesz
Wszędzie sam.”

D.Gellnerowa

My również postanowiliśmy poszukać wiosny. Słoneczko zachęcało nas do spaceru i wypoczynku na trawce, tak też zrobiliśmy. Poszliśmy na spacer do pobliskiego parku. Rozłożyliśmy koce i na nich zjedliśmy pyszne drugie śniadanko przygotowane przez nasze kochane mamy. Wspólnie stwierdziliśmy, że na świeżym powietrzu mamy jeszcze większy apetyt niż zwykle. Dlatego jeżeli tylko pogoda dopisze, będziemy robić pikniki częściej. Niestety, poszukiwania zwiastunów wiosny nie zakończyły się sukcesem. Widocznie drzewa, trawa i kwiaty potrzebują więcej czasu, więcej słońca, aby powitać nas swoimi kolorami i pąkami. Będziemy cierpliwie na nie czekać. Tymczasem stworzyliśmy swoją własną łąkę klasową, na której znalazły się konwalie, stokrotki, żonkile, niezapominajki i wiele innych pachnących wiosną kwiatków. Wygrzaliśmy się w promykach słońca i już jesteśmy pewni chcemy więcej…

Wizyta u strażaków

W kwietniu przy okazji omawiania lektury „Jak Wojtek został strażakiem”, udaliśmy się z wizytą do straży pożarnej. Była to wycieczka od dawna przez nas oczekiwana. Podczas zwiedzania jednostki opiekowali się nami dzielni strażacy, którzy zdradzili nam mnóstwo strażackich tajemnic.

Obejrzeliśmy wóz strażacki oraz cały sprzęt w nim ukryty. Zrobił na nas niemałe wrażenie. Butle tlenowe, kaski, różne materiały służące gaszeniu pożarów – to nie tylko woda, ale także piasek i specjalny proszek. Mogliśmy również podziwiać łodzie wykorzystywane do akcji wodnych – nie wszystkie jednostki takie posiadają. Dowiedzieliśmy się, że aby zostać strażakiem, należy się dobrze uczyć i być niezwykle wysportowanym. Strażacy trenują codziennie. W straży służą też psy, które pomagają w akcjach ratowniczych. Praca strażaków jest bardzo niebezpieczna, ryzykują oni stale swoim życiem i zdrowiem dla ratowania potrzebujących. Robią to nie tylko w przypadku pożarów, ale również powodzi czy rozmaitych kataklizmów. Mieliśmy możliwość obejrzenia sprzętu, który był wykorzystywany przy ostatniej powodzi w Polsce. Zrobiło to na nas wrażenie! Być może ta wizyta zainspiruje niektórych z nas na przyszłość.

Wróciliśmy z postanowieniem, że od dzisiaj, idąc na przerwę boiskową, przebieramy się „na strażaka” czyli w 20 sekund. Ciekawe, komu się uda?

Wizyta w Muzeum Narodowym

Zabawa w muzealnych detektywów, czyli odszukiwanie w Muzeum Narodowym obrazów przedstawionych na pocztówce, było dla nas dużą frajdę. Tematem zajęć były portrety. Ustaliliśmy, że portrety dawniej spełniały podobną funkcją jak w dzisiejszych czasach fotografie. Dowiedzieliśmy się, że portret może przedstawiać całą postać, postać tylko do kolan lub koncertować się przede wszystkim na twarzy aż po pierś (stąd nazwa popiersie, która nas nieco rozbawiła). Rozwikłaliśmy zagadkę, kogo przedstawiają portrety - matkę i córkę czy tę samą osobę w różnych latach życia. Dowiedzieliśmy się, że portrety mogą przedstawiać jedną osobę, dwie albo wiele i wtedy mówimy, że są to portrety zbiorowe. Równie świetnie poradziliśmy sobie z wyjaśnieniem słowa „autoportret”. Sami przecież tworzyliśmy swoje portrety na zajęciach, więc co w doświadczeniu, to i w głowie!

Waga z wieszaka

Wiemy już, że zważyć, można prawie wszystko: owoce, warzywa, mięso, siebie, a nawet samochód. Zdziwiliśmy się, gdy się okazało, że każdy z nas może samodzielnie zrobić wagę. Wystarczy wziąć zwykły wieszak, dwie jednorazowe reklamówki i gotowe! Można ważyć, porównywać i obliczać. Tak też zrobiliśmy. Porównywaliśmy, które zabawki są cięższe, a które lżejsze. Okazało się, że dwa klocki ważą tyle samo co 4 kasztany, a pluszowy miś jest lżejszy od piórnika. Nam się wydawało, że jest zupełnie odwrotnie. Po raz kolejny okazuje się, że matematyka może być przyjemna.

Królowa Śniegu

Za oknem już wiosna, a my udaliśmy się do Teatru Wielkiego w podróż po operowej magicznej krainie śniegu i lodu na przedstawienie pt. „Królowa Śniegu”. Momentami nie mogliśmy oderwać wzroku od pięknie wirujących tancerzy i tancerek. Także maski i kolorowe stroje stwarzały niezwykle tajemniczy nastrój. Bardzo realistyczne, a jednocześnie bajkowe zwierzęta, jak biały wilk, niedźwiedź, sowa, renifery czy ogromny pająk, zajmujący prawie pół sceny, zrobiły na nas ogromne wrażenie.

Z niecierpliwością czekamy na kolejną wizytę w teatrze i operze.