KRONIKA roku szkolnego 2018/2019 gdy byliśmy klasą 1B

1B - poznajmy się!

Słów kilka o pierwszych dniach w szkole

Nadszedł tak długo oczekiwany przez nas pierwszy dzwonek. Ku naszemu zaskoczeniu okazał się być melodią… Ciekawość rosła z minuty na minutę. Chcieliśmy jak najszybciej poznać nie tylko całą szkołę: jej zasady, radosne zwyczaje, nauczycieli, ale i nasze obowiązki. Siły i chęci nas nie opuszczały. W końcu byliśmy już uczniami! Od pierwszego dnia wszystko było bardzo ekscytujące! Wielu z nas próbowało nauczyć się nowych zwyczajów na pamięć. Nie mniej było ich za dużo… W końcu wspólnie doszliśmy do wniosku, że najlepiej je przeżyć. A co w tym najważniejsze - doświadczyć ich wspólnie. Wzięliśmy głęboki wdech, rozejrzeliśmy się po klasie i zobaczyliśmy dwadzieścia jeden ciekawych twarzy. Od tego momentu rozpoczął się czas wspólnego poznawania. Pierwszy tydzień minął nam bardzo szybko. Spędziliśmy go na rozmowach i wspólnych zabawach. W klasie zaś pozostała po nim pamiątka - nasze, klasowe portrety.

Plastusiowe Perypetie

Czy ludzik z plasteliny może zamieszkać w piórniku? Przez chwilę wydawało nam się to niemożliwe. W naszych piórnikach znajduje się wiele rzeczy: kredki, pisaki, ołówki, a nawet pióro z nabojami! Nikt z nas nie słyszał jednak, by było to miejsce dla plasteliny. Jeszcze pobrudziłaby nasz nowy piśmienniczy asortyment! Co by się stało, gdyby wpadła na nią stalówka? Niedoczekanie - byłaby to wielka katastrofa!

Wszystko zmieniło się, gdy poznaliśmy Plastusia. Ten przemiły ludzik zamieszkał w Tosinym piórniku i przeżył z nią wiele szkolnych historii. Nagle każdy z nas zapragnął mieć w ręce kulkę z plasteliny. Tak też się stało. Stworzyliśmy własnych Plastelinowych Przyjaciół. Zabawa w tworzenie postaci, tak nam się spodobała, że ułożyliśmy nawet własne bajki z udziałem bohaterów z plasteliny. Najbardziej rozśmieszyła nas bajka o zębach, które najadły się tyle czekolady, że stały się całe brązowe. Wizyta u dentysty uratowała ich zdrowie, a odżywcza kąpiel z pasty sprawiła, że odzyskały utracony blask.

Jakie to szczęście, że spotkanie z Plastusiem na tym się nie kończy. Wkrótce odwiedzi nas ponownie…

Sposób na udany Dzień Chłopaka

Cóż to było za święto! Z okazji Dnia Chłopaka przygotowaliśmy dla naszych Panów niesamowitą niespodziankę - klasową piłkę nożną. Tego dnia atrakcjom nie było końca, gdyż żeńska część klasy włożyła wiele wysiłku, by zachwycić kolegów prawdziwym, profesjonalnym dopingiem. Dziewczynki machając pomponami, kibicowały wszystkim klasowym sportowcom. Ten czas sprawił, że po raz kolejny zrozumieliśmy, jak ważne jest bycie razem. W końcu sport również może być pełen współpracy oraz radości z wspólnej zabawy!

Panowie życzymy Wam, byście zawsze byli JEDNĄ DRUŻYNĄ!

Detektywistyczna Przygoda, czyli o tym, że przyrodę warto podziwiać z bliska.

Tym razem w szkole czekała na nas nasza pierwsza, przyrodnicza misja. Podobno kilka dni temu w nasze progi powinna zawitać jesień. Czy dotarła już na miejsce? A może zgubiła drogę i nie wie, jak do nas trafić? Koniecznie musieliśmy to sprawdzić Bardzo zależało nam, aby jak najszybciej ją odnaleźć… Wiedzieliśmy, że do takich poszukiwań musimy się dobrze przygotować. Zabraliśmy ze sobą lupy i ruszyliśmy przed siebie.

Liście drzew i krzewów zaczęły zmieniać kolory, część z nich pokryła trawnik, niebo pociemniało a ziemia stała się bardziej wilgotna. Jesień jest z nami! Jak miło, że i tym razem była punktualna!

Dla pewności zbadaliśmy nasze poszlaki dokładniej. Wykorzystaliśmy do tego celu mikroskop. Teraz mamy pewność - NASTAŁA JESIEŃ :-)

Wesoła Matematyka

Hop - rączki w górę,
Hop - rączki w dół
Co to za dziwny, skaczący stwór?

Jest koło, kwadrat,
Prostokąt jest śliczny.
To nasz pajacyk geometryczny

Głowa okrągła jest jak piłeczka.
A na tej głowie trójkątna czapeczka.

Kwadrat to brzuszek.
Oczy i nosek okrągłe jak groszek.

Nogi pajaca - prostokąciki.
Na nich z kwadratów małe buciki.

Figur przeróżnych ułóż kilka
I już jest pajacyk co skacze jak piłka.

Tym radosnym wierszykiem rozpoczęliśmy zajęcia. Matematycznym grom i wyzwaniom nie było końca. W pewnym momencie na tablicy pojawił się duży kwadrat. Raz, dwa, Pani pocięła go na mniejsze elementy. Okazało się, że to nie lada łamigłówka, nazywana TANGRAMEM. Na efekty naszych działań nie trzeba było długo czekać - zobaczcie sami:

Czas projektu, czyli jak rozmawiać ze zwierzętami?

Czy można poznać język zwierząt? W jaki sposób porozumieć się z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi? Czy pies i kot tak samo rozumieją niektóre gesty i zachowania? Jak odczytać mowę czworonogów? Między innymi tymi zagadnieniami zajmowaliśmy się podczas naszego jesiennego projektu. Pomógł nam w tym nasz gość - Pani dogoterapeutka, która wraz z swoimi psami nauczyła nas wielu ważnych rzeczy o zachowaniu zwierząt. Słuchaliśmy z zapartym tchem. Teraz wiemy, jak bardzo różnią się nasze światy. Rozumiemy, że prawidłowe odczytywanie sygnałów, które wysyła nam zwierzę jest kluczowe we wspólnym porozumieniu.

11 listopada

— Kto ty jesteś?
— Polak mały.
— Jaki znak twój?
— Orzeł biały.
— Gdzie ty mieszkasz?
— Między swymi.
— W jakim kraju?
— W polskiej ziemi.
— Czym ta ziemia?
— Mą Ojczyzną.

(fr. Katechizm polskiego dziecka, W. Bełza)

Dzieci listy tworzą.

… Kochany Panie Mikołaju,
Dziewczynka z bardzo smutną minką
Pyta mnie o to, czy Pan znajdzie
Prezent pod choinką?
Czy ktoś o Panu nie zapomni
Że Panu smutno będzie potem
Dzieci chcą Panu dać w prezencie
Serca szczerozłote.
Takie serduszka pięknie grzeją
W długich podróżach wśród zamieci,
Dzieci są Pana Mikołajem,
A Pan jest Mikołajem dzieci… (M. Jeżowska, J. Cygan)

Postanowiliśmy stworzyć listy do Świętego Mikołaja. To ważna sprawa, gdyż trzeba zastanowić się, o czym się marzy najbardziej w świecie. Nierzadko ciężko nam było wybrać jedną, właściwą rzecz. Niemniej, po kilkunastu minutach listy były gotowe. Tylko, gdzie mieszka Mikołaj? Na szczęście ze znalezieniem adresu również nie było problemu - wysłaliśmy listy do Finlandii. Jakież było nasze zdziwienie, gdy po tygodniu dostaliśmy odpowiedź. Zobaczcie sami… Dlaczego do Świąt jeszcze tyle czasu… Czekamy!

W Krainie Świętego Mikołaja

... A daleko, daleko,
gdzie się kończy podwórko,
za tajemniczą bramą,
za oszronioną furtką
czekają białe sanie
z brodatym Mikołajem,
i już zimową gwiazdę
na niebie ktoś zapalił. (D. Gellner)

Nadeszła, tak długo oczekiwana przez nas chwila! Pierwsza całodniowa wycieczka. Tym razem ruszyliśmy w odwiedziny do samego św. Mikołaja. Cóż za niespodzianki tam na nas czekały. Przyjęto nas bardzo ciepło i radośnie. Od progu zapachniało świątecznymi wypiekami z tamtejszej kuchni. Prowadzeni piernikowym aromatem dotarliśmy do sali, w której każdy z nas złożył przysięgę piekarza i odpowiednio ubrany w kuchenny fartuszek ruszył z pomocą w pieczeniu pierników. Opowiedziano nam wielu świątecznych tradycjach i zaproszono do tworzenia świątecznch stroików. Wsłuchani w piękne historie prawie nie zauważyliśmy, jak do izby wszedł święty Mikołaj. Mieliśmy do niego wiele pytań, więc otoczyliśmy go w nadziei, że pamięta o naszych prezentowych prośbach. Pamiętał :-) Cóż za szczęście! Na koniec zaś wszyscy razem zasiedliśmy do stołu, by cieszyć się małą wigilią w naszym klasowym gronie. Te cudne wspomnienia pozostaną już z nami na zawsze!

Klasowy Dzień Kobiet

Marzec, marzec pięknie się wystroił.
W kole, w kole między dziećmi stoi.
I gromadkę uśmiechniętą
pyta jakie dzisiaj święto?
Zapamiętaj sobie - dzisiaj jest Dzień Kobiet!

Marzec, marzec wyjął grosik srebrny.
Teraz, teraz będzie mu potrzebny.
Do kwiaciarni marzec pobiegł
kupić kwiat na Święto Kobiet.
Zapamiętaj sobie – Dzisiaj jest Dzień Kobiet!

/Piosenka: „Marcowy Kwiatek”/

Również my, idąc za przykładem danym w piosence, przywitaliśmy nasze drogie koleżanki z kwiatkami w dłoniach. Nie był to jednak koniec niespodzianek. Chcieliśmy, by ten dzień wypełniony był zabawą! Zaproponowaliśmy więc warsztaty lepienia z plasteliny :-) Dzięki nim każda z naszych klasowych dam, mogła stworzyć swój własny plastelinowy świat.

Miedzy planetami, czyli o wycieczce do Torunia.

Nastał kolejny tydzień projektowy, a w raz z nim szansa na wiele kolorowych pomysłów. Nie przypuszczaliśmy, że powiodą nas ona aż tak daleko… Tym razem wyruszyliśmy w prawdziwą międzyplanetarną podróż. Zobaczyliśmy z bliska zdobiące nasze niebo gwiazdozbiory oraz planety Układu Słonecznego. Dotarliśmy w miejsca, gdzie jeszcze nie stanęła żadna ludzka stopa. Gdzie nikt nie dotrze jeszcze przez bardzo długi czas! Kosmos z dnia na dzień fascynował nas coraz bardziej. Tkwiła w nim tajemnicza siła… W pewnym momencie zrozumieliśmy, że musimy podążyć śladami jednego z największych Polaków w naszej historii. Cóż to za osoba? - pytali niektórzy nasi przyjaciele ze szkoły. Oczywiście - Mikołaj Kopernik! By lepiej poznać świat i pasję tego znanego astronoma pojechaliśmy na wycieczkę do Torunia. To właśnie w tym mieście narodził się uczony, który swoją heliocentryczną koncepcją świata wyprzedził własne czasy. Jego historia wywarła na nas olbrzymie wrażenie. Kolejnym etapem naszej podróży była wizyta w Planetarium. Przez chwile poczuliśmy się jak w olbrzymiej sali kinowej. Uczucie to szybko ustąpiło zdumieniu, gdyż zamiast ekranu zobaczyliśmy nad swoimi głowami niebo pełne gwiazd. Zapraszamy wszystkich do podejrzenia naszej kosmicznej wyprawy, którą wspólnie mogliśmy dzielić.

Klasa 1b i 2a

Wizyta w straży pożarnej

Pali się!
Jan Brzechwa

Leciała mucha z Łodzi do Zgierza,
Po drodze patrzy: strażacka wieża,
Na wieży strażak zasnął i chrapie,
W dole pod wieżą gapią się gapie.
Mucha strażaka ugryzła srodze,
Podskoczył strażak na jednej nodze,
Spogląda - gapie w dole zebrali się,
Wkoło rozejrzał się - o, rety! Pali się!

Pożar widoczny, tak jak na dłoni!
Złapał za sznurek, na alarm dzwoni:
„Pożar, panowie! Wstawać, panowie!
Dom się zapalił na Julianowie!”
Z łóżek strażacy szybko zerwali się -
Pali się! Pali się! Pali się! Pali się!
… (fragment)

Gdyby nie strażacy, świat byłby taki niebezpieczny! Ich odwaga i poświęcenie zrobiło na nas olbrzymie wrażenie. Ta wycieczka nie była zwykłą wyprawą. Mogliśmy dzięki niej poznać prawdziwych bohaterów.

Eksperymentalny koniec roku.

Nadszedł czas naszego końcoworocznego projektu. Towarzyszyło nam w nim bulgotanie, przelewanie, mieszanie, wybuchanie. Dlaczego? Tym razem pod lupę wzięliśmy eksperymenty. Nauczyliśmy się stawiać hipotezy i je sprawdzać oraz wysuwać wnioski. Na szczęście nasza klasa pozostała cała, a my wzbogaciliśmy się o nowe doświadczenia. Wodne sztuczki z pewnością przetestujemy podczas wakacyjnych wojaży!