Mali patrioci- Kto ty jesteś? Królowie i królowe, rycerze i damy dworu, szlachta, magnateria i gołota; zamki, pałace, dworki. Granice kraju, mapy Polski. Wojny, niepokoje, odzyskanie Niepodległości. Tak, w klasie trzeciej dużo rozprawiamy o historii naszego kraju. Mówimy o ważnych postaciach, dawnych zwyczajach, budowlach, strojach, władcach, prawie, tradycjach, obrzędach, granicach, wojnach i pokoju. Czytamy, rozmawiamy i uważnie słuchamy, gdy opowieści snują nasze wychowawczynie czy Pan Adam – historyk. Nasza wiedza jest już bardzo rozległa. Z każdym dniem czujemy się bardziej związani z naszym krajem, kawałek po kawałku skleja się w nas coś, co nigdy nie pęknie, PATRIOTYZM! |
ProjektJesienny projekt szkolny zakończony! Przez pięć dni, które poprzedzone były intensywnymi przygotowaniami, „wędrowaliśmy” po zakładach rzemieślniczych i odkrywaliśmy tajniki pracy rożnych ludzi. Naszym celem było poznanie różnych zawodów, szczególnie tych, które już zaginęły albo pomału - jak się dowiedzieliśmy - giną. W swoich poszukiwaniach docieraliśmy do różnych źródeł: książek, czasopism, reportaży, filmów i spotkań z ciekawymi osobami. Te spotkania były chyba najciekawsze, bo opowieści zaproszonych gości były po prostu fascynujące. Słuchaliśmy z uwagą opowiadania pani Renaty, przewodniczki po Poznaniu, która opowiedziała nam o rzemieślnikach w dawnych czasach i nie tylko. Czy wiecie kim byli „partacze”? My nie wiedzieliśmy, ale teraz już wiemy. Pan Krzysztof, nauczyciel techniki w naszej szkole, podczas prezentacji opowiedział nam o bardzo niezwykłych zawodach, o których nawet nie wiedzieliśmy, że istniały, na przykład: Druciarz – wędrowny rzemieślnik zajmujący się druciarstwem, który naprawiał sprzęty gospodarstwa domowego i wyrabiał drobne przedmioty domowego użytku z drutu. Folusznik – rzemieślnik trudniący się przygotowywaniem tkanin i czyszczeniem ubrań. Konwisarz to rzemieślnik zajmujący się konwisarstwem. Był to dział rzemiosła obejmujący wyrób (odlewanie lub wykuwanie) i obróbkę przedmiotów z cyny i spiżu. Kolejnym ciekawym zawodem, o którym też większość pewnie nie słyszała, to krzykacz miejski, nazywany inaczej klikonem. Była to osoba ogłaszająca różne informacje na specjalne okazje. Ludwisarz (brązownik) – rzemieślnik odlewający z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwony, lufy do dział, posągi, świeczniki i przedmioty codziennego użytku. Łyżkarstwo to wyrób przedmiotów gospodarczych z drewna, głównie łyżek i warząchwi, a także innych przedmiotów kuchennych. Wykonywał je łyżkarz. Na koniec tej listy przedstawimy jeszcze jeden zawód: puszkarz. To określenie zawodu funkcjonujące w XV-XVII wieku w Polsce. Zawód zanikł w XIX wieku. W dawnej Rzeczypospolitej puszkarzem nazywano rzemieślnika wyrabiającego broń palną, w szczególności armaty i działa ze spiżu. To wszystko jest chyba bardzo ciekawe, prawda? Ale to jeszcze nie koniec naszych poszukiwań i kolejnych odkryć. W czwartym dniu projektu jedno ze stanowisk w sali zamieniło się w warsztat stolarski, na którym znalazły się dziwaczne przedmioty. Wszystko to za sprawą mamy naszego kolegi, która je przyniosła. Pani pochodzi z rodziny stolarskiej i przeniosła nas swoją opowieścią w świat drewna, pięknych wyrobów, jakie tworzą stolarze. Poznaliśmy i mogliśmy dotknąć ręcznego wiertła, kątownika, hebla. Bardzo nam się to podobało. Niektórym nawet powstała w głowie myśl: może będę stolarzem? Bardzo się cieszymy, że pani X.:-) udało się znaleźć dla nas czas i odkryć przed nami tajemnice dawnego stolarstwa. Dziękujemy! Jak widzicie źródeł do zdobycia nowej wiedzy mieliśmy dużo i dzisiaj na koniec projektu możemy stwierdzić, że je w pełni wykorzystaliśmy. Mamy na to dowody – przede wszystkim pięknie wykonane postery, które przedstawiają różne zawody. Jakie? Można zobaczyć w galerii zdjęć. Kolejnym dowodem była prezentacja z wykorzystaniem postera swojego zawodu dla wszystkich zwiedzających naszą wystawę w ostatnim dniu projektu. Chyba zgodzicie się z nami, że wycieczka w krainy historii wzbogaciła nas, odkryła nieznane obszary tak bliskie naszemu codziennemu życiu, bo przecież każdy z nas kiedyś będzie wykonywał jakiś zawód. A dzisiaj warto wiedzieć, jak żyli nasi dziadkowie i pradziadkowie. Na koniec chcemy zacytować wiersz, który był mottem naszego projektu: Wszyscy dla wszystkich |