KRONIKA roku szkolnego 2015/2016 gdy byliśmy klasą 1C

WYRUSZAMY…

Nowa szkoła, nowi koledzy, nowa Pani … Wszystko, co nowe ciekawi, rozbudza wyobraźnię, ale i niesie nutkę niepewności. Dlatego z bijącym sercem usiedliśmy w ławkach i rozpoczęliśmy szkolną wędrówkę. Mamy piękne tornistry, książki, pióra i zeszyty, w których będziemy uczyć się pisać literki. Po kilku dniach w szkole jesteśmy pewni, że każdy dzień będzie przygodą i radością z odkrywania kolejnych tajemnic. Nie zabraknie nam również czasu na zabawę i wycieczki. Nauczymy się zgodnie współpracować, szanować siebie nawzajem i przestrzegać zasad, ustalonych już pierwszego dnia.

W tym miejscu będziemy opisywać nasze szkolne przygody. Zapraszamy!

CZY NASIONA TO SPRYTNI UCIEKINIERZY?

Pewnego wrześniowego dnia wybraliśmy się na naszą pierwszą wycieczkę. Odwiedziliśmy Ogród Botaniczny. Bawiliśmy się w detektywów, a naszym zadaniem było odpowiedzieć na pytanie: Czy nasiona to sprytni uciekinierzy?

Chodząc uliczkami ogrodu szukaliśmy „uciekinierów”, a o tej porze roku było ich sporo. Pogoda dopisywała i chętnie słuchaliśmy Pani Marysi, która opowiadała nam o różnych gatunkach drzew i o nasionach.

Chcemy więcej takich lekcji przyrody!

DOM DLA SOWY GAUDIUM ET STUDIUM

I stało się, nadszedł dzień tak przez nas oczekiwany – Dzień Sowy! Święto naszej szkoły, ale przede wszystkim Nasze święto! Każdy z nas odbył poważną rozmowę w Sowiej Dziupli, zostając oficjalnie członkiem szkolnej społeczności. Staliśmy się uczniami Gaudium et Studium. To było święto, którego nigdy nie zapomnimy!

Sowie mądrości głęboko zapadły nam w pamięć i do dziś rozbrzmiewają w naszych uszach. W tym niesamowitym dniu towarzyszyli nam także nasi kochani Rodzice, którzy z dumą spoglądali na nasze uśmiechnięte twarze. Wszyscy zaproszeni goście zwiedzali szkołę, mogli zobaczyć miejsca, w których zdobywamy wiedzę.

Aby ten niesamowity dzień pozostał z nami na dłużej, wraz z wychowawcą stworzyliśmy dom dla sowy Gaudium et Studium. Mamy nadzieję, że dobrze będzie jej się w nim mieszkało :-).

DZIEŃ CHŁOPAKA

Dzisiaj koleżanki z klasy zrobiły nam niespodziankę. Najpierw obdarowały nas własnoręcznie wykonanymi laurkami, a potem zaprosiły na plac zabaw „Michałek”. Zabawie nie było końca. Najbardziej podobał nam się dmuchany zamek, trampolina wyrzucała nas do samego nieba, a kolorowe tunele były idealne do zabawy w gonito. Oczywiście wygraliśmy, w końcu dzisiaj jest Nasze Święto. Byliśmy szczęśliwi i fantastycznie się bawiliśmy.

Ciekawe co dziewczyny wymyślą w przyszłym roku, kiedy będą starsze, bo ciekawych pomysłów na pewno im nie zabraknie.

O JAK OBSERWACJA

Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.
Eric Emmanuel–Schmitt

Kolejna literka przyniosła kolejne niespodzianki. Dowiedzieliśmy się jak ważne jest nasze OKO. Wiemy także, że zwierzęta widzą świat w innych barwach niż my, a niemowlaki widzą świat do góry nogami. Oko sprawia, że możemy obserwować świat i obserwować zmiany jakie zachodzą w przyrodzie.

Właśnie to zauważyliśmy, gdy pierwszego dnia jesieni wybraliśmy się na spacer do parku. Wiedząc, że nasze oczy nie zawsze są w stanie dokładnie zobaczyć przedmiot naszych badań, zabraliśmy ze sobą przyrządy do obserwacji: lupy i lornetki. Dzięki nim mogliśmy podejrzeć ptaki, robaki, biedronki. Natomiast skarby znalezione w parku zabraliśmy do szkoły, aby obejrzeć je pod mikroskopem.

Nasze znaleziska widziane z bliska nie tylko nas zainteresowały, ale też rozbawiły dając początek wielu ciekawym skojarzeniom.

RADIO

W październikowy poranek wyruszyliśmy na podbój Poznańskiego Radia a konkretnie Radia Zet Gold. Zobaczyliśmy miejsca, w których nagrywane są audycje. Poznaliśmy Pana Marcina Żyskiego, dziennikarza, który opowiedział nam na czym polega praca w radiu. Mieliśmy niepowtarzalną okazję poczuć się jak prawdziwi dziennikarze.

Pan Marcin nagrał nas, kiedy śpiewaliśmy Hymn Szkoły – pamiątka z tego spotkania jest do posłuchania w galerii. Okazuje się, że nie jest to takie łatwe zajęcie jak nam się wydawało. Mnóstwo przycisków, mikrofony i komputery zrobiły na nas ogromne wrażenie.

Ciekawe czy ktoś z nas w przyszłości będzie dziennikarzem?

SAMOGŁOSKI I SPÓŁGŁOSKI ZADZIERAJĄ W GÓRĘ NOSKI

„Samogłoski i spółgłoski zadzierają w górę noski
Bez nich książki i gazety, nieczytelne są niestety
I ważne żadne akty i kontakty także nie…”

Bardzo chcemy się nauczyć czytać, dlatego głoskujemy, głoskujemy i głoskować nie przestaniemy jeszcze przez długie tygodnie! Na naszych szkolnych ławkach pojawiły się zeszyty w linie i w kratkę, a w rękach trzymamy pióra. Poznajemy już pierwsze literki, piszemy pierwsze wyrazy i czytamy pierwsze zdania. Wyklejamy literki plasteliną, włóczką, gazetami. Okazuje się, że nauka może być zabawą! Pisanie liter podoba nam się coraz bardziej, chociaż chwilami bywa trudno. Czasami to nasze pióro jakby nie chciało nas słuchać: to kreska poniżej linii, to powyżej… Jednak mimo to nasze literki są coraz bardziej kształtne, zaczynają mieścić się w liniach.

W zeszytach w kratkę pojawiły się już pierwsze cyfry. Teraz już nie tylko liczymy, ale potrafimy to zapisać. Świat literek i cyfr jest chyba zaczarowany. Mamy dziesięć cyfr, a będziemy mogli zapisywać mnóstwo liczb, a z liter wyczarujemy wyrazy, a później zdania.

Z niecierpliwością czekamy na moment, kiedy będziemy mogli zapisywać swoje pomysły, wrażenia i marzenia …

SOWIE PORWANIE

Pewnego dnia do naszej klasy zapukały Dwie Sowy i porwały nas na spacer. Ale nie był to zwykły spacer. Rozwiązywaliśmy zagadki i poznawaliśmy „dużą” szkołę, bo my na razie jesteśmy w „małej” szkole :-).

Codziennie rano, gdy wchodzisz do szkoły.
Wita Cię miło Pan Tomek wesoły.
Mówisz „Dzień Dobry” z uśmiechem szerokim.
I nie zapomnij się odbić brelokiem.
Pamiętaj o tym, bo to ważna rzecz.
Każdy w naszej szkole dobrze o tym wie.
A jeśli zgubisz czipa swojego,
zgłoś to właśnie tam, drogi kolego.(portiernia)

Wśród szkolnych murów jest miejsce takie,
Gdzie strony książek są nie byle jakie.
Tu encyklopedie, lektury, słowniki,
poprawią w Twojej nauce wyniki.
Tutaj książka na Ciebie czeka,
A to miejsce to … (biblioteka)

ZNAKI DROGOWE

Stoją przy drodze na jednej nodze. Kto to taki? Mówią jak jechać, mówią gdzie skręcać. Drogowe znaki. Każdy kierowca dobrze je zna. Każdy kierowca słuchać ich ma. Żółte, niebieskie albo czerwone. Jak lizaki. Pilnują ruchu w całym miasteczku. Drogowe znaki. Każdy kierowca dobrze je zna. Każdy kierowca słuchać ich ma.

Pewnego dnia nasza Pani weszła do klasy z tajemniczym, wielkim workiem. Jak się później okazało były w nim znaki drogowe, światła, pasy drogowe, strój policjanta – wszystko to, co pomogło nam zamienić naszą klasę w prawdziwą jezdnię, skrzyżowania i chodniki. Zaczęła się zabawa! Poprzebierani w samochody jeździliśmy po ulicach stosując się do znaków, które poznaliśmy na poprzedniej lekcji. Nie zabrakło policjanta, który pilnował porządku, a kiedy trzeba było wlepiał mandaty.

Dzięki zabawie utrwaliliśmy sobie zasady bezpiecznego poruszania się po drogach. Teraz jadąc z rodzicami samochodem już wiemy, co oznaczają trójkąty, kwadraty i kółka stojące na jednej nodze przy drodze.:-)

WIEM CO JEM ...

„… Witaminki, witaminki,
dla chłopczyka i dziewczynki,
wszyscy mamy dziarskie minki,
bo zjadamy witaminki.
Wiśnie i śliwki, ruda marchewka,
grusza, pietruszka i kalarepka,
smaczne porzeczki, słodkie maliny,
to wszystko właśnie są witaminy …”

Postanowiliśmy bliżej się przyjrzeć temu co jemy. Zapoznaliśmy się z piramidą żywieniową, która pokazuje nam co i w jakich ilościach powinniśmy jeść:
– produkty zbożowe,
– warzywa i ziemniaki,
– owoce,
– mleko i produkty mleczne,
– mięso, jego przetwory, ryby i jaja,
– tłuszcze,
– nasiona strączkowe i orzechy,
– cukier i słodycze (ich musimy jeść jak najmniej!).

Szukaliśmy informacji o wymienionych produktach w gazetkach i przyklejaliśmy na Naszą Piramidę. Powstała kolorowa „przypominajka” zdrowego odżywiania się.

Codziennie na nią zerkamy i pamiętamy czego musimy unikać! Wiemy, co warto jeść i co daje Nam siłę, energię do zabawy i nauki. Nie zapominamy również o aktywności fizycznej, dlatego codziennie biegamy po boisku szkolnym.

WAGA Z WIESZAKA

Wiemy już, że zważyć, można prawie wszystko – owoce, warzywa, mięso, siebie, a nawet samochód. Ale dopiero się zdziwiliśmy gdy okazało się, że każdy z Nas może samodzielnie zrobić wagę. Wystarczy wziąć zwykły wieszak, dwie jednorazowe reklamówki i gotowe! Można ważyć, porównywać i obliczać. Tak też zrobiliśmy. Porównywaliśmy, które zabawki są cięższe, a które lżejsze. Okazało się, że dwa klocki ważą tyle samo co cztery kasztany, a pluszowy miś jest lżejszy od piórnika. Nam się wydawało, że jest zupełnie odwrotnie.

Po raz kolejny okazuje się, że matematyka może być przyjemna.

JEMY ZDROWO I KOLOROWO

Śniadanie, to jeden z najważniejszych posiłków dnia. Aby zacząć dobrze dzień, musimy dostarczyć organizmowi odpowiednią dawkę substancji odżywczych i glukozy. Śniadanie dodaje energii i poprawia nastrój na cały dzień.

Dlatego my pierwszoklasiści postanowiliśmy wziąć sprawy w swoje ręce i samodzielnie przygotować zdrowe i kolorowe śniadanko, przy okazji opanowując trudną sztukę smarowania pieczywa masłem.

Następnego dni zrobimy zdrowe śniadanie naszym kochanym rodzicom.

SKLEP Z ZABAWKAMI

Na ten piątek czekaliśmy z niecierpliwością. Tego dnia do szkoły przynieśliśmy pluszaki. Wyznaczyliśmy im specjalne miejsce w naszej klasie – były to trzy półki.

Zaczęliśmy zabawę, a raczej naukę. Przeliczaliśmy, porównywaliśmy, dzieliliśmy na grupy i zgadywaliśmy kto zmienił miejsce. Okazało się, że matematyka z pluszakami jest bardzo przyjemna :-). To nie wszystko! Najlepsze było przed Nami. Następnego dnia, każdy z Nas wyciął z papieru 1zł i 2zł, a nasza sala zamieniła się w sklep z zabawkami. Zabawom nie było końca. Były stanowiska z książkami, klockami, pluszakami, grami planszowymi, a nawet z poduszkami do siedzenia. Każdy z Nas odgrywał rolę sprzedawcy i kupującego. Pamiętaliśmy o kulturalnym i spokojnym zachowaniu się podczas czekania w kolejce.

Każdy z Nas wiedział, że w sklepie używa się zwrotów grzecznościowych takich jak: dzień dobry, do widzenia, dziękuję, poproszę.

Po skończonych zakupach podliczaliśmy ile nam pieniędzy zostało. I jak to w życiu bywa, niektórzy z Nas „wyszli na zero” :-).

JAK SIĘ KARTKI WYSYŁA, BOMBKI MALUJE I CHOINKI UBIERA?

Czas zbliżających się Świąt, kojarzy się nam się z choinką, bombkami i z kartkami świątecznymi. Postanowiliśmy dowiedzieć się jaką drogę przebywają kartki z życzeniami oraz jak powstają bombki.

Pierwszym etapem naszej wycieczki była sortownia paczek i listów Poczty Polskiej. Wielka hala była przepełniona wózkami z listami, kartkami i paczkami. Przesyłki zanim trafią do adresata są stemplowane i segregowane. Ludziom pomagają w tym maszyny.

Następnie udało nam się podpatrzeć kolejne etapy tworzenia bombek. Zdziwienie było tym większe, gdy zobaczyliśmy, że bombek nie lepi się ze szkła, tylko wydmuchuje ze szklanych rurek! Dodatkowo okazało się, że szkło, z którego formuje się bajkowe kształty, poddane musi być działaniu bardzo wysokiej temperatury. Każda bombka powstaje dzięki pracy ludzkich rąk. Kolejny etap to nabłyszczanie i na końcu malowanie wzorów. Zręczne dłonie pań tworzyły kolorowy, niesamowity świat. Mogliśmy odebrać też swoje bombki, wykonane specjalnie dla nas.

Na końcu wycieczki wyruszyliśmy do szkółki leśnej po świąteczne drzewko. Wybrany świerk zapakowaliśmy do autobusu, a w szkole przyozdobiliśmy lampkami i ozdobami.

Długo będziemy wspominać Naszą pierwszą świąteczną wyprawę :-).

DOOKOŁA KARUZELI, CZYLI DZIECKO POTRAFI

Musical „Dookoła karuzeli” to niezwykły spektakl, który bawiąc – uczy, a ucząc – bawi. Wspaniałe widowisko muzyczne i taneczne z udziałem dzieci, solistów i orkiestry Teatru Muzycznego, nawiązuje do cyklu „Dziecko potrafi!” wystawianego w latach 80. i 90. w poznańskiej Arenie. Jest to spektakl dla wszystkich od 5 roku życia do późnej starości. „Wrażeń więcej jest niż w kinie, trzeba tylko przymknąć oczy”… i dać się porwać w zaczarowany świat spektaklu „Dookoła karuzeli, czyli dziecko potrafi”!

My daliśmy się porwać i nie żałujemy! Kolorowy świat piratów, rajdowców, strażaków i muzyków zaprosił nas do wspólnej przygody! Z Właścicielem Wesołego Miasteczka i dzieciakami wyruszyliśmy w niezwykłą podróż dookoła karuzeli! Jeździliśmy wyścigówką. Poznaliśmy przyczyny wypadków samochodowych, wołaliśmy o pomoc i wiemy, że nie wolno siadać za kierownicą, gdy nam się „kręci w głowie”, choćby to było tylko ze szczęścia! Płynąc żaglowcem pod polską banderą, spotkaliśmy okręt piracki – ale była bitwa! Samochodem strażackim ugasiliśmy pożar. Poznaliśmy instrumenty, ich brzmienie i nazwy. Udowodniliśmy, że DZIECKO POTRAFI!

Po spektaklu spotkała nas wielka niespodzianka! Mogliśmy zwiedzić kulisy teatru, odwiedziliśmy garderobę, miejsce gdzie się charakteryzuje aktorów. A tajniki pracy nad scenariuszem zdradził nam sam reżyser, dziadek naszego klasowego kolegi Filipa. Poznaliśmy aktorów występujących w musicalu. Sama scena również zrobiła na nas duże wrażenie – jest zdecydowanie większa niż ta nasza szkolna! W czerwcu to My na niej staniemy!

Wyjazd do Teatru Wielkiego uznajemy za udany i na pewno tam jeszcze wrócimy!

ŚWIĄTECZNA WIZYTA

Pewnego grudniowego dnia odwiedził Nas Święty Mikołaj, jego pomocnicy – skrzaty oraz aniołki. Była to bardzo miła wizyta.

Byli to nasi starsi koledzy i koleżanki z kółka teatralnego. Przyszli, aby Nam poczytać książeczkę o Świętach Bożego Narodzenia. Przy okazji poćwiczyliśmy uważne słuchanie.

Taki przerywnik w lekcji jest bardzo przyjemny. Poprosimy częściej :-).

ANDRZEJKI

Andrzejki to czas wróżb i zabaw. Nie mogliśmy przegapić takiej okazji.

Wzięliśmy udział w zabawie andrzejkowej przygotowanej przez panią Sylwię. Wróżyliśmy sobie przyszłość, biorąc udział w różnych andrzejowych wróżbach. Dowiedzieliśmy się, jakie imiona będą nosić nasi przyszli mężowie i żony :-).

Więcej o zabawie andrzejowej dowiecie się z kroniki szkolnej, a my zamieszczamy kilka fotografii.

ANIOŁKI Z GLINY, A MOŻE Z SERCA?

Postanowiliśmy zrobić Naszym kochanym Rodzicom niespodziankę. Zaprosiliśmy panią, która pokazała nam, jakie cuda można wyczarować z gliny. Gdy Nasze aniołki były już gotowe, pani zabrała je do swojej pracowni. Aby Nasze aniołki były trwałe, musiały zostać wypalone w bardzo wysokiej temperaturze w specjalnym piecu. Po dwóch tygodniach aniołki wróciły do swoich właścicieli, czyli do nas. Wyglądały cudownie, w niebieskich sukieneczkach i żółtych włosach. Choć podobne, to każdy był niepowtarzalny i wyjątkowy.

Gdy podczas klasowej wigilii wręczyliśmy je Rodzicom, przekonaliśmy się, że podarunek zrobiony z sercem, staje się niezapomnianą pamiątką.

JAK KARNAWAŁ, TO KARNAWAŁ!

W karnawale, w karnawale
zawsze idziemy na bale.
Każde dziecko duże małe,
lubi bale w karnawale.
Można zmienić się w królewnę,
w królewicza można też,
są cyganki, wróżki, żabki,
jest i batman, jest i jeż.

Szkolny bal za nami. Wszyscy świetnie się bawiliśmy w rytmach rock and rolla. Na balu nie zabrakło postaci z naszych ulubionych bajek. Nogi same nosiły nas w rytm muzyki, bardzo dobrze radziliśmy sobie z różnorodnymi tańcami i zabawami przygotowanymi przez panią Sylwię.

Od dziś nieobce jest nam słowo „karnawał”. Nie możemy się doczekać kolejnego balu.

Kochani Rodzice, sami zobaczcie jak się świetnie bawiliśmy…

NOCKA W SZKOLE

Pierwsza nocka w szkole za nami. Czekaliśmy na nią z niecierpliwością już od września. Dla niektórych z Nas była to pierwsza nocka poza domem, bez naszych kochanych rodziców.

Rodzice przywieźli nas do pustego budynku „dużej” szkoły, w którym czekali na Nas pani Beatka i pan Tomasz. W jednej z klas urządziliśmy sypialnię – pościeliliśmy materace i śpiwory. Pan Tomek zaprosił Nas do zabawy w podchody. Podzieliliśmy się na dwie grupy. Jedna, na czele z panią Beatką, a druga – z panem Tomkiem. Czuliśmy się bezpiecznie, mimo otaczającej nas ciemności i ciszy. Zaopatrzeni w latarki ruszyliśmy buszować po szkole. Taka okazja może się nie powtórzyć. Do zadań jedną drużynę zaprowadziła zagadka:

Miejsce to domem baniaków, blisko w pomarańczu szafek, gdy Cię boli brzuszek głowa lub gdy szukasz gdzieś przysmaków… tam ukryte są zadania, biegnij by drużynę wspomóc i wykonuj je z radością, a jak nie to sio do domu!

Najważniejsze było to, aby druga grupa nas nie usłyszała, dlatego chodziliśmy po szkole cicho, cichuteńko. Udało się! W ciszy wykonywaliśmy zabawne zadania. Musieliśmy pozamieniać się ubraniami, każdy musiał mieć przynajmniej jedną nieswoją rzecz. Policzyliśmy sowy w gablocie – już teraz wiemy, że jest ich około 80! Wybraliśmy jedną z nich. Stała się bohaterem opowiadania, które wymyśliliśmy. Po podchodach czekała na nas w szkolonej stołówce przepyszna pizza i ciepła herbatka. Najedzeni, umyliśmy zęby i przebraliśmy się w piżamki. Pan Tomasz zaśpiewał kołysankę, która utuliła nas do snu.

Nie możemy się już doczekać, kiedy kolejna nocka w szkole. Może wiosną…

PTASIA STOŁÓWKA, CZYLI JAK MĄDRZE DOKARMIAĆ PTAKI

„Ptaszki”

Zima długa i surowa,
naszym ptaszkom ziarno chowa.

Ptaszki głodne przyfruwają,
i w okienko zaglądają.

Nakarm ptaszki mój kolego,
a tym sprawisz coś dobrego.

Pełny brzuszek to uczyni,
że się ptak nie boi zimy.
Julia Zasuwik

Klasę 1c zdecydowanie tworzą uczniowie o dużej wrażliwości a udowodnili to podczas realizacji projektu „Ptasia stołówka, czyli jak mądrze dokarmiać ptaki.”

Były to dni pełne wrażeń. Poznaliśmy nazwy ptaków, które spotykamy zimą w najbliższym otoczeniu. Dowiedzieliśmy się jak bez szkody dla ptaków prowadzić zimowe dokarmianie. Nawet sami wykonaliśmy kulę smalcową dla ptaszków, które odwiedzają nasze szkolne boisko. Wybraliśmy bezpieczne miejsce i przy pomocy niezawodnego pana Mirka (szkolna Złota Rączka) zawiesiliśmy karmnik na szkolnym boisku. Jesteśmy dumni, gdy latające głodomory odwiedzają nasze podwórko. A wszystko to obserwujemy przez klasowe okno.

Rozwiązywaliśmy również ptasie zagadki, może i wy kochani Rodzice spróbujecie je rozwiązać?

Jaki to domek niepotrzebny latem – zimą, co dzień karmi zwierzęta skrzydlate?

Lato nam śpiewem umilają – zimą na naszą pomoc czekają.

Czarne pióra ma, czasem miło jest posłuchać – woła: kra, kra, kra.

Kiedy zimą albo w lecie melodyjnie sobie grucha, siedząc na twym parapecie?

Szare małe ptaki – jakie, wiecie sami. Co w zimie i w lecie pozostają z nami?

Brzuszek pękaty, fraczek czerwony, przyleciał do nas z północnej strony.

Na koniec naszego projektu wykonaliśmy kartonowe ptaki. Ale nie ma, co opowiadać, trzeba to zobaczyć! Zapraszamy do obejrzenia zdjęć.

EKSPERYMENTUJ!

W zimowy poranek wybraliśmy się do Szkoły Łejery na wystawę Kopernika „Eksperymentuj!”. Wystawa ta jest związana z historią powstania Centrum Nauki Kopernik. Zanim jeszcze powstała nadwiślańska siedziba, Kopernik służył swojej publiczności w całej Polsce podróżując właśnie z wystawą „Eksperymentuj!”, zachęcając do samodzielnego poznawania świata.

Bawiliśmy się i poznawaliśmy fizykę, biologię oraz matematykę tak, jak nigdy wcześniej. Kulki z Tablicy Galtona pozwoliły nam zrozumieć rozkład krzywej Gaussa, a łamigłówki były znakomitym treningiem dla naszych mózgów. Siedząc na „Wirującym krześle” sprawdzaliśmy teorię zachowania momentu pędu. Dzięki urządzeniu „Silny jak serce” badaliśmy, z jaką wydajnością serce pompuje krew.

Na koniec wzięliśmy udział w pokazie „Muzyka”. Ten angażujący publiczność pokaz, prezentował różnorodne aspekty muzyki i zachęcał do wspólnego muzykowania. Wraz z panią animator zastanawiali się, jak powstają dźwięki, czym jest muzyka dla fizyka, a czym dla artysty. Rozmawiali o ludzkich zmysłach związanych z dźwiękiem: mowa i słuch.

Na koniec wszyscy utworzyliśmy orkiestrę i wspólnie odegraliśmy melodię!

PREZENTACJE – MOJA PODRÓŻ

Nareszcie nadszedł czas realizacji naszego projektu MOJA PODRÓŻ. Pierwsze kroki w tej trudnej, bo nieznanej nam dotąd sztuce, wykonała Hania. Mocno trzymaliśmy za nią kciuki, co niebyło chyba tak bardzo potrzebne, bo poradziła sobie fantastycznie. Każda prezentacja oprzeć się miała o kilka obowiązkowych punktów:
– przedstawienie ciekawego miejsca,
– zainteresowanie tym miejscem,
– przygotowanie plakatu ze zdjęciami z podróży, wycieczki,
– zaprezentowanie pamiątek przywiezionych z podróży,
– przygotowanie zadania dla klasy, związanego z zaprezentowanym miejscem.

Ilu prezentujących, tyle różnych miejsc, wycieczek, pamiątek i zadań. Prezentacji było dopiero kilka, ale już odwiedziliśmy Wrocław, Kołobrzeg, Austrię i Słowację.

Czekamy z niecierpliwością na kolejne podróże. Nasze prezentacje będą inspirowały do kolejnych wypraw i poszukiwań przygód. Wielu z nas czeka na wakacje, aby odwiedzić zaprezentowane miejsca.

STRAŻ POŻARNA

Pod koniec lutego, przy okazji omawiania lektury „Jak Wojtek został strażakiem”, udaliśmy się z wizytą do straży pożarnej. Była to wycieczka od dawna przez nas oczekiwana. Podczas zwiedzania jednostki opiekowali się nami dzielni strażacy, którzy zdradzili nam mnóstwo strażackich tajemnic.

Obejrzeliśmy wóz strażacki oraz cały sprzęt w nim ukryty. Zrobił na nas niemałe wrażenie. Butle tlenowe, kaski, różne materiały służące gaszeniu pożarów – to nie tylko woda, ale także piasek czy specjalny proszek. Mogliśmy również podziwiać łodzie wykorzystywane do akcji wodnych – nie wszystkie jednostki takie posiadają. Dowiedzieliśmy się, że aby zostać strażakiem należy się dobrze uczyć i być niezwykle wysportowanym. Strażacy trenują codziennie. W straży służą też psy, które pomagają w akcjach ratowniczych. Praca strażaków jest bardzo niebezpieczna, ryzykują oni stale swoim życiem i zdrowiem dla ratowania potrzebujących. Robią to nie tylko w przypadku pożarów, ale również powodzi czy rozmaitych kataklizmów. Mieliśmy możliwość obejrzenia sprzętu, który był wykorzystywany przy ostatniej powodzi w Polsce.

Na koniec czekała na nas niespodzianka. Strażacy wyjechali wozem strażackim na plac i pokazali jak wysoko może unieść się podnośnik. Wydawało nam się, że jest w chmurach! Tak naprawdę unosił się na 30 metrów, do 8 pietra wysokiego bloku. Zrobiło to na nas wrażenie! Być może ta wizyta zainspiruje niektórych z nas na przyszłość.

Wróciliśmy z postanowieniem, że od dzisiaj idąc na przerwę boiskową przebieramy się „na strażaka” czyli w 20 sekund. Ciekawe, komu się uda?